معرفی انواع بلاکچین ها و مزایا و معایب هر کدام
در این جا سعی داریم با معرفی انواع بلاکچین ، به شما کمک کنیم تا تصمیم بگیرید که کدام یک برای نیازهای سرمایه گذاری شما بهتر است. از میان چهار نوع متفاوت بلاکچین، به اهمیت آن ها می پردازیم تا بتوانید بر اساس مزایای آن، برای سرمایه گذاری خود اقدام کنید.
می توان گفت که اساسی ترین نیاز یا کاربرد بلاکچین انجام معاملات یا تبادل اطلاعات از طریق یک شبکه امن است. اما نحوه استفاده افراد از بلاکچین و فناوری یا شبکه معاملات توزیع شده در هر یک از موارد متفاوت است. به عنوان مثال، اگر ما در مورد بیت کوین بررسی شود، نحوه ورود بلاکچین به جریان اصلی است.
بیت کوین یک ارز رمزنگاری شده دیجیتال است که از طریق فناوری های بلاکچین و DLT قابل معامله است. این نوع از انواع بلاکچین ، یک شبکه عمومی است زیرا افراد از سراسر جهان می توانند به یک گره تبدیل شوند، گره های دیگر را تأیید کرده و بیت کوین معامله کنند.
حال هنگامی که یک بانک از شبکه بلاکچین خصوصی استفاده می کند، از یک شبکه محدود بهره می برد که در آن فقط اعضای مجاز بانک می توانند به اطلاعات محرمانه دسترسی پیدا کنند. بنابراین، هیچ کس از این شبکه بسته نمی تواند به داده های بانکی دسترسی پیدا کند.
یک شبکه خصوصی دارای گره های محدود و مجاز است که توسط مدیر شبکه کنترل می شود. اطلاعات منتقل شده از طریق چنین شبکه بلاکچین خصوصی در داخل شبکه باقی می ماند. هر گره جدیدی که می خواهد به یک شبکه خصوصی اضافه شود، نیاز به اجازه از مدیر شبکه دارد. در این جا بانک است که تصمیم می گیرد مقیاس بلاکچین خصوصی آنها را برای یک شعبه، یک شهر یا تمام شعب آنها در یک کشور تعیین کند.
انواع بلاکچین
درست مانند این نمونه های ذکر شده، راه های مختلفی برای راه اندازی شبکه بلاکچین متناسب با نوع استفاده و نیاز وجود دارد. اگر بخواهیم به مهم ترین بلاکچین ها اشاره کنیم می توان بلاکچین خصوصی و عمومی را معرفی نمود. با این حال، انواع مختلفی نیز مانند زنجیره بلوک کنسرسیوم و هیبرید وجود دارد.
قبل از اینکه به جزئیات انواع Blockchains بپردازیم، ابتدا باید بیان کنیم که آن ها چه شباهت هایی با یکدیگر دارند. هر بلاکچین از مجموعه ای از گره ها تشکیل می شود که بر روی یک سیستم شبکه peer-to-peer (P2P)کار می کنند. هر گره در یک شبکه یک نسخه از دفتر مشترک دارد که به موقع به روز می شود. هر گره می تواند تراکنش ها را بررسی کند، معاملات را شروع یا دریافت کند و بلوک ایجاد کند.
بلاکچین عمومی :
بلاکچین عمومی یک سیستم دفتر توزیع بدون محدودیت و بدون مجوز است. هر کسی که به اینترنت دسترسی داشته باشد می تواند با ورود به سیستم زنجیره بلوک به گره مجاز تبدیل شود و بخشی از شبکه بلاکچین باشد. گره یا کاربری که بخشی از زنجیره بلوک عمومی است مجاز است به سوابق فعلی و گذشته دسترسی پیدا کند، معاملات را تأیید کند یا اثبات کار را برای یک بلوک ورودی انجام داده و استخراج کند.
ابتدایی ترین کاربرد این نوع از انواع بلاکچین ، برای استخراج و مبادله ارزهای رمزپایه است. بنابراین، متداول ترین بلاکچین های عمومی بلاکچین بیت کوین و لایت کوین است. بلاکچین های عمومی درصورتی که کاربران دقیقاً قوانین و روش های امنیتی را رعایت کنند، ایمن هستند و فقط زمانی خطرناک است که شرکت کنندگان پروتکل های امنیتی را صادقانه دنبال نکنند.
بلاکچین خصوصی :
بلاکچین خصوصی، بلاکچین محدود کننده در یک شبکه بسته است. زنجیره های بلوکی خصوصی معمولاً در داخل سازمان یا موسساتی مورد استفاده قرار می گیرند که اعضای منتخب در شبکه بلاکچین شرکت کنند. سطح امنیت، مجوزها و قابلیت دسترسی در اختیار سازمان کنترل کننده است. بنابراین، بلاکچین های خصوصی شبیه بلاکچین عمومی عمل می کنند در حالی که شبکه ای محدود دارند. شبکه های خصوصی بلاکچین برای رای گیری، مدیریت زنجیره تامین، هویت دیجیتال، مالکیت دارایی و غیره مستقر شده اند.
زنجیره بلوک کنسرسیوم :
زنجیره بلوک کنسرسیوم نوعی شبکه نیمه متمرکز است که بیش از یک سازمان شبکه بلاکچین را مدیریت می کند. این برخلاف آن چیزی است که در یک بلاکچین خصوصی مشاهده می شود. در بلاکچین خصوصی تنها یک سازمان آن را مدیریت می کند در حالی که در این نوع از انواع Blockchains بیش از یک سازمان می تواند به عنوان یک گره در زنجیره بلوک عمل کرده و اطلاعات را تبادل یا استخراج کند. بلاکچین های کنسرسیوم معمولاً توسط بانک ها سازمان های دولتی و غیره استفاده می شوند.
بلاکچین ترکیبی :
بلاکچین ترکیبی، شبکه ای مرکب از بلاکچین خصوصی و عمومی است. این شبکه از ویژگی های هر دو نوع بلاکچین استفاده می کند. با چنین شبکه ترکیبی، کاربران می توانند کنترل کنند که چه کسی به کدامیک از طلاعاتی که در زنجیره بلوک ذخیره می شود، دسترسی پیدا می کند.
فقط بخش خاصی از داده ها یا سوابق موجود در بلاکچین مجاز است به صورت محرمانه، در شبکه خصوصی حفظ شود. سیستم ترکیبی بلاکچین انعطاف پذیر است به طوری که کاربران می توانند به راحتی با چندین بلاکچین عمومی به زنجیره بلوکی خصوصی بپیوندند.
در این نوع از انواع بلاکچین ، معامله در یک شبکه خصوصی از زنجیره بلوک ترکیبی، معمولاً در آن شبکه تأیید می شود. اما کاربران می توانند آن را در بلاکچین عمومی منتشر کنند تا تأیید نمایند. در این شبکه بلاکچین های عمومی، هش را افزایش می دهند و گره های بیشتری را برای تأیید درگیر می کنند. این امر امنیت و شفافیت شبکه بلاکچین را افزایش می دهد. مثال زنجیره بلوکی ترکیبی Dragonchain است.
مزایا و محاسن بلاکچین ها
در این جا برای درک بهتر انواع بلاکچین ، به مزایا و معایب هر یک می پردازیم .
مزایای بلاکچین خصوصی :
سرعت : معاملات خصوصی بلاکچین در مقایسه با بلاکچین های عمومی با سرعت بیشتری انجام می شود. این بدان معناست که نرخ تراکنش در ثانیه در بلاکچین خصوصی بیشتر است و تعداد گره های محدودی در یک شبکه خصوصی در مقابل یک شبکه عمومی وجود دارد.
این موضوع می تواند روند اجماع یا تأیید معامله توسط همه گره های یک شبکه را محکم کند. همچنین، سرعت افزودن تراکنش های جدید در یک بلوک سریع است. بلاکچین های خصوصی می توانند معاملات را با نرخ حداکثر هزاران یا صد هزار TPS در یک بار تسهیل کنند.
مقیاس پذیری : در انواع بلاکچین ، بلاکچین های خصوصی بسیار مقیاس پذیر هستند. یعنی شما می توانید متناسب با نیاز خود اندازه بلاکچین خصوصی خود را انتخاب کنید. به عنوان مثال، اگر سازمانی وجود داشته باشد که فقط با 20 گره نیاز به زنجیره بلوکی داشته باشد، آنها می توانند به راحتی یکی از آنها را مستقر کنند.
سپس پس از گسترش، در صورت نیاز به افزودن گره های بیشتر، به راحتی می توانند این کار را انجام دهند. این روند، بلاکچین های خصوصی را بسیار مقیاس پذیر می کند زیرا به سازمان امکان انعطاف پذیری برای افزایش یا کاهش اندازه شبکه خود را بدون تلاش زیاد می دهد.
معایب بلاکچین خصوصی :
نیاز به اعتماد سازی : تا آنجا که به زنجیره بلوکی عمومی مربوط می شود، این شبکه مانند یک دفتر حساب باز است. این امر امنیت و قانونی بودن هر کاربر را تضمین می کند. در حالی که در یک شبکه خصوصی، شرکت کنندگان محدودی در یک شبکه محدود حضور دارند. به خصوص در داخل سازمانی که همکاران یکدیگر را می شناسند. آنها برای انتقال اطلاعات محرمانه درون یک شبکه باید اعتماد سازی کنند. که این در انواع بلاکچین نکته مهمی است.
امنیت پایین : از آنجا که یک شبکه خصوصی بلاکچین تعداد کمتری گره یا شرکت کننده دارد، خطر نقض امنیت بیشتر است. اگر هرکدام از گره ها به سیستم مدیریت مرکزی دسترسی پیدا کنند، می توانند به همه گره های شبکه دسترسی پیدا کنند. این کار باعث می شود که یک گره بتواند کل بلاکچین خصوصی را هک کرده و از اطلاعات سوء استفاده کند.
مرکزی سازی : بلاکچین های خصوصی محدود شده اند، زیرا برای عملکرد صحیح به سیستم مدیریت دسترسی و هویت نیاز دارند. این سیستم از کلیه حقوق نظارت و اداری برخوردار است و مجوزها را برای اضافه کردن گره جدید در شبکه یا تصمیم گیری در مورد میزان دسترسی آنها به اطلاعات ذخیره شده در زنجیره بلوک می دهد. بنابراین کل این سیستم با ایده تمرکززدایی که یکی از ارکان فناوری بلاکچین است، مغایرت دارد.
مزایای بلاکچین عمومی :
از دیگر انواع بلاکچین ، بلاکچین عمومی است که در این جا مزایا و معایب آن را بررسی می کنیم.
قابل اعتماد : بر خلاف بلاکچین خصوصی، دو گره یا شرکت کننده نیازی به نگرانی در مورد صحت دیگری ندارند. به عبارت دیگر، آنها نیازی به شناختن یا اعتماد به سایر گره ها ندارند زیرا روند اثبات کار اطمینان می دهد که در معاملات تقلبی صورت نگرفته است. بنابراین، بدون احساس نیاز به اعتماد به گره های فردی، کورکورانه می توان به بلاکچین های عمومی اعتماد کرد.
ایمن : امنیت در این شبکه، به تعداد شرکت کننده یا گره در یک شبکه عمومی وجود دارد که آن را به یک شبکه امن تبدیل می کند. هرچه شبکه بزرگتر باشد، توزیع سوابق بیشتر و هک کردن کل شبکه برای هکرها دشوارتر است. علاوه بر این، هر گره تأیید معاملات و اثبات کار را انجام می دهد که باعث می شود هر معامله قانونی، مسدود شود. با توجه به این روش ها و روش های رمزنگاری، بلاکچین عمومی بسیار ایمن تر از خصوصی است.
باز و شفاف : زنجیره بلوک عمومی به عنوان یکی از انواع بلاکچین ، باز است و داده ها برای همه گره های شرکت کننده شفاف هستند. یک نسخه از سوابق بلاکچین یا دفتر دیجیتال در هر گره مجاز در دسترس است. این باعث می شود کل سیستم بلاکچین کاملاً باز و شفاف باشد. هیچ کس یک تراکنش جعلی را نشان نمی دهد یا یک معامله موجود را پنهان نمی کند زیرا هر گره در هر زمان مشخص یک نسخه به روز شده از پایگاه داده دارد.
معایب بلاکچین خصوصی
TPS پایین : نرخ معاملات در ثانیه در بلاکچین عمومی بسیار پایین است و به این دلیل است که این یک شبکه بزرگ با تعداد زیادی گره است و برای هر گره بررسی یک معامله و انجام اثبات کار زمان بر است. به همین دلیل بلاکچین های عمومی مانند بیت کوین می توانند فقط 7 تراکنش در ثانیه را پردازش کنند یا شبکه اتریوم دارای نرخ 15 TPS است. از طرف دیگر، یک شبکه خصوصی مانند Visa دارای نرخ 24000 TPS است که نشان دهنده تفاوت زیادی در سرعت پردازش و اجرای معامله است.
مسائل مقیاس پذیری : همانطور که در نکته بالا و در بررسی انواع Blockchains مشاهده کردیم، بلاکچین های عمومی نرخ پردازش و تکمیل معاملات را با سرعت کم دارند. این مسئله باعث مقیاس پذیری نیز می شود. زیرا هرچه بیشتر سعی کنیم اندازه شبکه را افزایش دهیم، سرعت آن کندتر خواهد شد.
مصرف زیاد انرژی : روند اثبات کار بسیار انرژی زا است زیرا برای اجرای الگوریتم خاصی به سیستم های تخصصی و اجزای سخت افزاری نیاز دارد. این مسئله از نظر زیست محیطی و اقتصادی از اهمیت زیادی برخوردار است.
چرا ما به فناوری بلاکچین نیاز داریم؟
اکنون لازم است بدانیم که برای شروع به بلاکچین نیاز داریم. موارد استفاده از بلاکچین و مزایای آن در اجرای بلاکچین است که معروف ترین آن انتقال ارزش از طریق پروتکل بیت کوین است. برای ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین، بلاکچین یک مشکل بسیار خاص را حل می کند که تلاش های قبلی برای ایجاد یک ارز دیجیتال را مختل کرده بود.
این مشکل به عنوان پدیده هزینه مضاعف شناخته می شود. این موضوع روشن است که روش معمول اشتراک منابع در دنیای دیجیتال، ایجاد کپی از آنچه که داریم مانند نسخه های pdf یا تصویر و ارسال آن به شخص دیگر است. می توانید تصور کنید که اگر این pdf یک دلار ارزش داشت، هم فرستنده و هم گیرنده نسخه های یکسانی از این دلار داشتند و هر دو می توانستند آن را خرج کنند. فناوری بلاکچین با اطمینان از اینکه گیرنده فقط آن دارایی را داشته و فرستنده دیگر دسترسی به آن را ندارد، این مسئله را حل کرد.
سوالات متداول
تفاوت های اصلی این دو در زمینه امنیت، مقیاس پذیری و شفافیت نهفته است. اما می توان گفت بلاکچین عمومی به دلیل امنیت بالا موفق تر بوده است.
بلاکچین پلتفرم است و ارز رمزنگاری شده برنامه ای است که روی بستر بلاکچین اجرا می شود. شاید ابهام در این مساله از این واقعیت ناشی می شود که سیستم عامل بلاکچین و ارز رمزنگاری شده بیت کوین همزمان راه اندازی شده اند.
ارز رمزنگاری شده تنها یک برنامه کاربردی است که می تواند با استفاده از این بستر فناوری ساخته شود. بسیاری از برنامه های کاربردی دیگر مانند زنجیره تأمین تا حسابداری، مدیریت هویت و موارد دیگر می توانند از مزایای بلاکچین استفاده کند.
وقتی فناوری بلاکچین به دنیا معرفی شد، یک نوع بلاکچین عمومی با استفاده از ارز رمزپایه بود. اما با بلاکچین خصوصی، این امکان به سازمانها داده می شود تا بدون وابستگی به نهادی متمرکز کار کنند.
مدیریت زنجیره تأمین، مالکیت دارایی، رأی گیری داخلی