تفاوت میان Token vs Coin چیست
رمزها و سکه ها اصطلاحات رایجی هستند که در فضای ارز دیجیتال شنیده می شوند. البته اغلب افراد نمی دانند که میان آن ها تفاوتی وجود دارد و از آن ها به جای یکدیگر استفاده می کنند. با این حال، تفاوت میان Token vs Coin ، به دسته ای جداگانه از ارزهای دیجیتال اشاره دارند که درک تمایز میان آن ها مهم است.
البته تفاوت اساسی نسبتاً ساده است. توکن ها و سکه ها، هر دو برای تعریف واحدی از ارزش بلاکچین استفاده می شوند. آن چه که مطرح است این است که در بلاکچین هایی که ایجاد شده اند، توکن ساخته شده و میزبانی آن صورت می گیرد. در صورتی که سکه ها متناسب بر بلاکچین هایی مستقل می باشند.
مفهوم سکه دیجیتال
سکه دیجیتال سرمایه ای است که زنجیره بلوک خاص خود را دارد. Bitcoin (BTC) ، Ether (ETC) ، و Litecoin (LTC) نمونه هایی از Coin هستند. افراد از سکه هایی مانند بیت کوین برای پرداخت کالاها و خدمات، تجارت با ارزهای دیگر یا خرید از فروشگاه یا به عنوان سرمایه گذاری استفاده می کنند.
آن چه که می توان در این خصوص گفت این است که سکه ها جهت معامله های پولی به کار گرفته می شوند. اگر چه آن ها موارد استفاده دیگری دارند. به عنوان مثال، سکه اتر برای تأمین معاملات در شبکه Ethereum مورد استفاده قرار می گیرد. این خود تفاوت میان Token vs Coin محسوب می شود.
DASH نیز سکه دیگری است که دارای قابلیت های زیادی می باشد. در این شبکه کاربران با داشتن میزان معینی از این سکه ، قادر هستند که در تصمیمات مهم شبکه وارد رای گیر شوند. به عنوان مثال، اگر ایده ای برای به روزرسانی شبکه پیشنهاد شود، کسانی که DASH کافی دارند می توانند برای تصمیم گیری در مورد بروزرسانی رای گیری کنند.
این حق رأی دادن به دارندگان این سکه این امکان را می دهد تا در مورد چگونگی پیشرفت پروژه حرفی برای گفتن داشته باشند. اگرچه ممکن است سکه ها قابلیت های زیادی داشته باشند، اما به طور کلی می توانیم سکه را به عنوان وسیله پرداخت در نظر بگیریم. این در حالی است که توکن ها عملکرد گسترده تری دارند.
معاملات سکه های دیجیتال را می توان از یک شخص به شخص دیگر انجام داد. اما هیچ سکه فیزیکی هنگام ارسال و دریافت آنها حرکت نمی کند. همه سکه ها به عنوان داده های یک پایگاه عظیم جهانی وجود دارند که کلیه معاملات را ردیابی می کند و توسط رایانه های سراسر جهان بررسی و تأیید می شود.
مفهوم توکن
توکن ها، در بالای بلاکچین های موجود ایجاد می شوند. تا کنون رایج ترین سیستم عامل برای توکن ها، پلتفرم اتریوم بوده است. از دیگر پلتفرم های توکن می توان به Stellar ، NEO ، Omni و EOS اشاره کرد. به نشانه هایی که در Ethereum ساخته شده اند، نشانه های ERC-20 گفته می شود، در حالی که به نشانه های ساخته شده روی NEO، نشانه های NEP-5 گفته می شود.
برای بررسی بیشتر تفاوت میان Token vs Coin ، می توان گفت بیشتر توکن ها برای استفاده با DApps که برنامه های غیرمتمرکز است، وجود دارد. پس از ایجاد، از نشانه ها برای فعال سازی ویژگی های برنامه ای که برای آن طراحی شده اند، استفاده می شود. از آنجا که توکن ها برای استفاده در DApp ایجاد شده اند، هدف آنها به خود برنامه بستگی دارد.
DApp ها و نشانه ها به زنجیره بلوکی مشترکی می پیوندند که برنامه های دیگر ممکن است از قبل روی آن اجرا شوند. این در حالی است که یک رمز جدید ایجاد می کنند و توسعه دهندگان تصمیم می گیرند که پس از ایجاد نشانه ها، چند واحد ایجاد کرده و ارسال کنند.
ایجاد توکن مستلزم پیروی از یک الگوی استاندارد در بلاکچین، مانند پلتفرم Ethereum یا NEO است که به شما امکان می دهد رمز خود را ایجاد کنید. البته ساخت آن نیازی به ایجاد بلاکچین جدید ندارد و باعث صرفه جویی در وقت و منابع می شود. امنیت یک بلاکچین مانند اتریوم یک مزیت اضافی است. این سیستم عامل، شبکه عظیمی از استخراج کنندگان را برای بررسی معاملات در دسترس دارد.
کیف پول ها در توکن و سکه
برای بررسی کامل تر تفاوت میان Token vs Coin ، لازم است بدانید که توکن و سکه در کیف پول های دیجیتال ذخیره می شوند که دو نوع اصلی گرم و سرد وجود دارد. کیف پول های گرم از طریق اینترنت متصل می شوند و در همه جا قابل دسترسی هستند.
کیف پول های سرد به صورت آفلاین ذخیره می شوند که البته کیف پول باید با سکه یا نشانه سازگار باشد. بسیاری از کیف پول هایی که توکن های ساخته شده بر روی پلتفرم Ethereum را ذخیره می کنند، با ERC-20 سازگار هستند.
سکه چگونه استفاده می شود ؟
سکه های دیجیتال معمولاً به همان روشی که سکه در زندگی واقعی استفاده می شود، به عنوان پول مورد استفاده قرار می گیرند. شما می توانید مانند سکه های کیف پول به Coin هایی مانند بیت کوین ، لایت کوین یا مونرو فکر کنید.
برای انتقال پول یا به عنوان ذخیره ارزش ، می توانید از سکه استفاده کنید. از جمله تفاوت میان Token vs Coin، می توان به این موضوع اشاره نمود که از سکه های دیجیتالی همچون ETC برای پرداخت کالاها و خدمات در سراسر دنیا و از طریق اینترنت استفاده کنید. می توانید آن را به آسانی برای مدت زمان طولانی ذخیره کنید بدون آن که نگران ارزش آن باشید. البته غیر از این کاربردهای پولی، کوین هیچ کاربرد دیگری ندارد.
ویژگی های خاص برخی از سکه های دیجیتال
با این حال، برخی از سکه های دیجیتال مانندEther ، NEO و DASH ویژگی هایی بیش از یک پول بودن را دارا هستند. به عنوان مثال می توان روی Ethereum توکن ایجاد کرد، اما هنوز Ether برای ارسال توکن لازم است. NEO برای کسب سود در کیف پول است. این سود سهام به عنوان GAS شناخته می شود. نشانه ها را می توان روی NEO ایجاد کرد، درست مثل آنچه که در Ethereum انجام می شود.
لازم به ذکر است که سود سهام رمزنگاری سکه هایی است که به دلیل داشتن دارایی خاص اعطا می شود که مثال خوب آن NEO’s GAS است. این مبلغ به کاربرانی پرداخت می شود که سکه ها را در کیف پول ذخیره می کنند و آنها را برای امنیت شبکه قرار می دهند. بابت این کار به دارنده GAS با نرخ تعیین شده سود پرداخت می شود.
توکن ها چگونه ایجاد می شوند ؟
برای درک بهتر تفاوت میان Token vs Coin، خوب است که نحوه عملکرد توکن ها را نیز شرح دهیم. البته برای کسی که کمی تجربه برنامه نویسی دارد، بسیار ساده است. هرچند که این کار به توسعه دهنده نیاز دارد تا سکه های بومی را برای بلاکچینی که توکن در آن ایجاد شده است، صرف کند.
به عنوان مثال، اگر توکن در Ethereum در حال ایجاد است، سازنده باید مقداری Ether خرج کند تا ماینرهای شبکه بتوانند تراکنش ایجاد رمز را تأیید کنند. مهم است که به یاد داشته باشید که هزینه ها برای همه معاملات رمز در یک بلاکچین باید پرداخت شود. بنابراین، هر برنامه ساخته شده بر روی اتریوم باید از سکه های Ether برای انتقال توکن های خاص برنامه از یک کاربر به کاربر دیگر یا بین برنامه و کاربر استفاده کند.
از آنجا که توسعه دهنده dApp و توکن نیازی به ایجاد بلاکچین شخصی خود ندارد، باعث صرفه جویی در وقت و منابع آنها می شود. ضمن بهره مندی از امنیت بلاکچین بومی، می توانند با کاربرد خود از ویژگی های ارز رمزنگاری شده استفاده کنند.
برای پرداختن بیشتر به تفاوت میان Token vs Coin ، لازم است اضافه کنیم که زمان تنها چیزی نیست که باعث صرفه جویی در آنها می شود. اگر آنها بلاکچین و سکه خود را به جای dApp و رمز ایجاد کنند، برای تأیید معاملات خود نیز باید استخراج کنندگان را پیدا کنند. برای ایجاد یک بلاکچین قوی که قابل حمله نباشد، به بسیاری از ماینرها نیاز است.
این منطقی است که بسیاری از کامپیوترها روی یک بلاکچین مشترک کار کنند که چندین برنامه می توانند به جای اینکه هزاران بلاکچین ضعیف و متمرکز وجود داشته باشد، اجرا شوند.
انواع دسته بندی توکن ها
هنگامی که انواع توکن های موجود را طبقه بندی می کنیم، باید اشاره شود که هر نشانه می تواند در بیش از یک دسته قرار گیرد.بیشتر توکن های صادر شده توسط ICO رمزهای امنیتی هستند. شخصی که آنها را خریداری می کند با انتظار سود، پول خود را در ICO سرمایه گذاری می کند که با این اوراق مانند اوراق بهادار سنتی رفتار می شود.
اگر یک توکن نشان دهنده سهام یا حقوق صاحبان سهام در شرکتی است که آن را صادر می کند، این یک رمز سهام به شمار می آید. با این حال، تعداد کمی از شرکت ها چنین ICO را اجرا کرده اند. زیرا موانع قانونی بسیاری را در سر راه خود دارد.
توکن های سودمند به توکن های کاربردی نیز نامیده می شوند، برای دسترسی مردم به یک محصول یا خدمات استفاده می شود. آنها نیز نادر هستند زیرا انتظار می رود بیشتر توکن ها بر اساس عرضه محدودشان ارزش کسب کنند. در کنار آن ها توکن های پرداخت وجود دارد که هدف دیگری غیر از پرداخت هزینه کالاها و خدمات ندارند. این موارد شاید به درک تفاوت میان Token vs Coin کمک شایانی نماید.
آیا این تعاریف جهانی هستند؟
خیر ، با توجه به اینکه فضا به طور مداوم در حال تکامل است. باید گفت که ارزهای رمزنگاری شده تنها 10 سال است که وجود داشته است، در حالی که اکثر معامله گران و صرافی ها و دیگر مخاطبان، توجه خود را به آنها فقط حدود سه الی پنج سال پیش آغاز کردند. آن هم زمانی که محبوبیت بیت کوین همراه با ارزش آن افزایش چشمگیری یافت.
بنابراین، تعاریف مربوط به ارزهای رمزپایه در حوزه های قضایی متفاوت است. کمیسیون بورس و اوراق بهادار می پندارند که آنها نشان دهنده اوراق بهادار هستند، در حالی که شبکه اجرای جرایم مالی فکر می کند ارزهای رمزپایه پول هستند. بعلاوه، چارچوب نظارتی برخی از کشورها برای ارزهای رمزپایه، قانون خدمات پرداخت ارز رمزپایهرا به عنوان ارزش ملک تعریف می کنند و حتی در روسیه بیت کوین را جایگزین ارز می نامند.
علاوه بر این ، با توجه به اینکه فضا با سرعت فوق العاده ای در حال تکامل است و تنظیم کننده ها عموماً عقب هستند، منصفانه است که فرض کنیم ممکن است اصطلاحات جدیدی برای ارزهای دیجیتال در آینده ظاهر شود، که به روز بودن آن را مهم می کند.
از جمله ویژگی مهم ارزهای دیجیتال که می توان به آن ها اشاره نمود این است که به شکل الکترونیکی و دیجیتال بوده و مانند اسکناس های حقیقی قابل مشاهده نمی باشند. آنها از طریق کیف پول های الکترونیکی یا شبکه های متصل هزینه می شوند. به طور معمول، هیچ واسطه ای وجود ندارد و از همین روست که معاملات فوری انجام می شوند و کارمزد کمی یا بدون هزینه اعمال می شود. در صورتی که نیاز به مشاوره در خصوص این صنعت دارید و می خواهید در خصوص تفاوت میان Token vs Coin اطلاعات بیشتری دریافت کنید، می توانید با صرافر همراه باشید.
سوالات متداول
ارزهای رمزنگاری شده معمولاً توسط بلاک چین مانند بیت کوین و Litecoin تولید می شوند در حالی که توکن ها معمولاً در یک قرارداد هوشمند در بالای زنجیره بلوکی مانند Ethereum صادر می شوند.
سکه ای که ارزش ذاتی آن کمتر از ارزش اسمی آن است.
یک توکن برای نشان دادن اطلاعات امنیتی استفاده می شود، این قابلیت نگهداری داده های اضافی را دارد که می توانند هنگام ایجاد توکن پیوست شوند.
برای قیمت توکن، باید با اندازه بازار به دلار ، آن را بر سرعت تقسیم کرد و سپس نتیجه را بر تعداد سکه های عرضه شده تقسیم نمود.
به جهت آنکه توسعه دهنده dApp و توکن احتیاجی به ایجاد بلاکچین شخصی خود ندارد، صرفه جویی مناسبی را در وقت و منابع ایجاد می کند.